Gered!

Hello hello,

Ik ben zoo blij met alle kaartjes/brieven en tekening die ik inmiddels van jullie heb ontvangen! Leuk om te merken dat Nederland zo meeleeft.  Ik kan er van genieten als ik zie dat mijn prikbord vol met kaarten hangt en dat de helft er nu niet meer bijpast. Tijd om een groter plekje te vinden..

Na de welgeslaagde vakantie met Mieke en Jillian ben ik hard aan de slag gegaan met school, en dat hoop ik nog even vol te houden. Als ik nu twee maanden hard werk, dan kan ik rustig afscheid nemen in augustus. Bijzonder om te ervaren dat ik er nu echt al een hele poos ben en ik me hier al zo gewoon voel.  Na mij heb ik nog 3 nieuwe collega’s gekregen, dus ik was al snel geen nieuwe meer. Jongste blijf ik wel maar dat is voor mij geen probleem! Of je nu oud/jong/gek/saai/verslaafd of dat niet ben, je blijft allemaal mens en daarin kun je veel van elkaar leren.

Op mijn stage Krusada, wordt het mannencentrum steeds voller! Morgen de 7e opname. En er gaan geruchten rond dat er nog vele zullen volgen, dat lijkt me positief. Op het werk ben ik intussen mentor geworden van één van de gasten. Dit is niet altijd even gemakkelijk, mijn vakantie heeft voor de band niet veel goed gedaan. Het vertrouwen van verslaafde mensen is laag. Hun ervaringen in het leven brengen hun tot hoe ze op dit moment zijn.  Daarin zijn ze vaak achterdochtig en vertrouwen ze de bedoelingen van ons of mij als medewerker niet altijd. Daardoor probeer ik mijn afspraken zo goed mogelijk na te komen en alles wat ik doe zo goed mogelijk te communiceren, als ik dat doe laat ik zien dat mijn intenties goed zijn. Ondanks dat kom je nog steeds wel in conflict met de gasten.  Ik merk dat de gasten die er nu zitten wel door een moeilijke periode heengaan. Als ze net binnenkomen zijn ze meestal gemotiveerd en zijn er van overtuigd dat ze hun behandeling positief gaan voltooien. Nu zitten de meesten al rond 2 maanden binnen en beginnen ze zich meer en meer aan anderen en medewerker te irriteren.  Wat ik wel mooi vond is dat één van de twee vakantiegangers Jillian of Mieke zei: “Ze doen zo aardig maar ik heb het gevoel dat ze ook wel een andere kant hebben.” Ze weten als geen ander hoe ze je moeten bespelen, tijdens mijn stage moet ik echt oplettend zijn en veel reageren. Reageren kan zijn; motiveren, afremmen, confronteren, bevragen, relativeren en negeren. Dat laatste werkt met kinderen fantastisch in dit werk is negeren vaak een opening tot het overschrijden van grenzen.  Grenzen bewaken voor mezelf en voor hun is een dagtaak. Fysiek zijn het vaak geen zware werkdagen (als je de warmte erbuiten laat) maar mentaal kan ik af en toe wel voldaan thuiskomen!

Thuiskomen is momenteel nog bij onze lieve hond Choc en mijn huisgenoten Elles en Adrian, over drie weken is dat weer in het vrijwilligershuis op Kaya Renata 5. Wat wel 5 minuten lopen verderop is. ;) Over de hond gesproken het is een echte jachthond hij beschermd ons niet alleen van salamanders/ gekko’s/ leguanen en overig ongedierte maar ook van een uil. Hij had vorige week een uil uit de lucht gevist! Gelukkig waren Elles en ik er op tijd bij en is de uil denk ik gered.

Ik hoorde dat de opgestuurde zonnestraaltjes eindelijk Nederland hadden bereikt! Geniet ervan. Hier kijk ik al niet meer bijzonder op vrijwel elke dag 32 graden.

Doeggiie voor vragen mogen jullie me altijd mailen: [email protected]

Nicolien

Ps: zal ook weer even wat foto’s uploaden! Dat scheelt aan vakantie maak ik ook weer eens foto’s!